Η μνήμη πονά

Σε αρπάζει και φεύγει

Φεύγει μακριά

Και την κυνηγάς

Σαν τρελός την κυνηγάς

Τρέχεις σαν τρελός

Αυτή χάνεται

Χάνεται στο σκοτάδι

Ψάχνεις τα ίχνη

Ίχνη δεν βρίσκεις

Μονάχα σκότος πυκνό

Νύχτα σε πνίγει

Κι εσύ την ψάχνεις

Ακόμη μόνος ψάχνεις

Με μάτια κλειστά

Την αναζητάς

Μυρίζεις τ’ άρωμά της

Παραπατάς στη λάσπη

Ψάχνεις να τη βρεις

Κοντά σου να τη φέρεις

Θέλεις να τη δεις

Να την ξαναδείς

Για μια φορά ακόμα

Κι ίσως θυμηθείς

Κι ίσως ξανά

Μπορέσεις να κοιτάξεις

Όσα χάθηκαν

Όσα έφυγαν

Όσα ξαφανίστηκαν

Όσα πνίγηκαν